Tur med telt til Nordsandfjorden / Wandeling met tent naar Nordsandfjorden

TIP: klikk på bildet = forstørrelse. Klik op een foto = vergroting

Turen til Nordsandfjorden den 1. august. Wandeling naar Nordsandfjorden op 1 augustus

Turen med telt til Nordsandfjorden. Wandeling met de tent naar Nordsandfjorden.

Turen til Nordsandfjorden. Wandeling naar Nordsandfjorden

Molter!

Turen til Nordsandfjorden. Wandeling naar Nordsandfjorden. Twee zangzwanen met een jonkie

Turen til Nordsandfjorden. Wandeling naar Nordsandfjorden

Tamrein er ikke velkomment! Tamme Remdieren zijn niet gewnenst!

Turen til Nordsandfjorden. Wandeling naar Nordsandfjorden

Hvit sand! Wit zand!

Turen til Nordsandfjorden. Wandeling naar Nordsandfjorden

Harco har telt og alt utstyr i ryggsekken. Harco heeft de tent en hetkookgerie in zijn rugzak

Nordsandfjorden.

På tur til Nordsandfjorden.. Onderweg naar Nordsandfjorden.

Nok fersk vann! Genoeg vers water!

Fredet! Beschermd natuurgebied!

Nordsandfjorden

Nordsandfjorden.

Nordsandfjorden

Med teltet på Nordsandfjorden. Met de tent op Nordsandfjorden.

Umulig i salt vann? Onmogelijk in zout water?

Skal jeg inn? Zal ik er in?

………

Kanskje? Misschien?

Nordsandfjorden

Harco er inn i Barentshavet! Harco is nu in de Barentszee!

Bo vroeg waarom oma er niet in was? ”Nou, zoveel keteltjes met heet water bestaan niet, Bo!”

Nordsandfjorden

Harco?!

Nordsandfjorden

Vi skal hente vann. We moeten water halen!

Også hull her i fjellet. Ikke som de gjemte seg ikke i VKII. Ook hier zijn holen in de bergen, maar niet de grote holen waar zij zich schuil hielden in WOII om deportatie te voorkomen!

Til vann. Naar water

Fersk vann! Vers water!

Blomst! Bloemen!

Orkide. Orchidee

Blomst på fjellet. Bloemen in de bergen

Nordsandfjorden

Vi må melde det! Wij moeten dit melden!

Vi skal meld den! Wij zullen deze melden!

Vi hjulpet med å samle plast! We hebben geholpen met plastic verzamelen!

Nordsandfjorden

Samles, ikke kastes! Verzamelen, niet gooien!

Nordsandfjorden

Nei?! Nee?!

Det lukter! Dat stinkt!

Et kadaver. Een karkas

Til hjulet. Naar het hol

Til hjulet. Naar het hol

Nordsandfjord-hula- LINK = https://roseslottet.no/angiveren/

På Sørøya gikk rundt tusen mennesker i dekning. 133 av dem skjulte seg i den store Nordsandfjordhula. Hele familier, med barn og gamle, oppholdt seg i den mørke, fuktige berghulen, som bare var opplyst av talglys. Osende primuser gjorde at de holdt varmen, det var for risikabelt å tenne bål. De kunne bli oppdaget.
Hele tiden fryktet de hva som kunne skje om de ble tatt av tyskerne. Det gikk skremmende rykter om hva som skjedde med de evakuerte.
Den 12. november kom en båt inn fjorden, mot hula – tyske soldater sto på dekk. En lokalkjent mann hadde angitt flyktningene. De gjemte seg lengst inne i hula, i håp om at tyskerne ikke skulle merke at det var folk der, men de visste det allerede.
Plutselig sto bevæpnede tyske soldater i huleinngangen.
De fleste av dem som hadde flyktet til Nordsandfjordhula, ble tatt denne dagen, og de ble tvangssendt sørover. Mens de ble fraktet bort, kunne de se bebyggelsen i flammer.
Tolv ungdommer klarte å komme seg unna og overvintret i hula og andre steder de kunne søke ly. Tyskerne fortsatte jakten på flyktningene hele høsten og vinteren.
I februar 1945 kom en redningsaksjon, der fire britiske skip hentet 502 av de gjenværende «huleboerne» på Sørøya og Seiland. De ble brakt i sikkerhet i Skottland, via Murmansk.
Samtidig ble en tropp med 70 frivillige dannet på Sørøya. De var i flere trefninger med tyske soldater i mars 1945.
De siste «huleboerne» var i skjul helt til freden kom i mai 1945.

Op Sørøya gingen ongeveer duizend mensen in dekking. 133 van hen verscholen zich in de grote grot van Nordsandfjord. Hele families, met kinderen en ouderen, verbleven in de donkere, vochtige rotsgrot, die alleen verlicht werd door talgkaarsen. Rokerige primusbranders zorgden voor warmte, want het was te riskant om een vuur te maken. Ze konden ontdekt worden.
Ze vreesden voortdurend wat er zou gebeuren als ze door de Duitsers gepakt werden. Er gingen angstaanjagende geruchten over wat er gebeurde met de geëvacueerden.
Op 12 november kwam er een boot de fjord binnen, richting de grot – Duitse soldaten stonden op het dek. Een plaatselijke man had de vluchtelingen verraden. Ze verscholen zich zo diep mogelijk in de grot, in de hoop dat de Duitsers niet zouden merken dat er mensen waren, maar die wisten het al.
Plotseling stonden er gewapende Duitse soldaten bij de ingang van de grot.
De meesten die naar de Nordsandfjord-grot waren gevlucht, werden die dag gepakt en met geweld naar het zuiden gestuurd. Terwijl ze werden weggevoerd, zagen ze hoe de bebouwing in brand stond.
Twaalf jongeren wisten te ontsnappen en overwinterden in de grot en andere schuilplaatsen. De Duitsers zetten de jacht op vluchtelingen de hele herfst en winter voort.
In februari 1945 vond een reddingsactie plaats, waarbij vier Britse schepen 502 van de overgebleven “grotbewoners” van Sørøya en Seiland evacueerden. Ze werden via Moermansk in veiligheid gebracht in Schotland.
Tegelijkertijd werd er op Sørøya een troep gevormd van 70 vrijwilligers. Ze raakten in maart 1945 betrokken bij verschillende gevechten met Duitse soldaten.
De laatste “grotbewoners” bleven verborgen tot de bevrijding in mei 1945.