Verhuizen staat in de top 5 van “taaie levenservaringen”, zal ik het maar noemen. Persoonlijk is het niet dat inpakken, de stof die om jouw oren dwarrelt, de troep, de chaos en dan orde op zaken na weggooien. Maar… de vergeten dingen die je tegenkomt, die herinneringen oproepen. Leuke, verdrietige. … Continue reading →
13. De baas van het CIBT mailt mij midden in de noppen-business. De vijf stukken kunnen niet gelegaliseerd worden bij de KvK. Ik krijg uitgebreid antwoord van hem, want hij is inmiddels ook beland in het stadium: “Wat zijn wij voor een rare resus-apen bij elkaar met nóg raarder regels?” … Continue reading →
7. O ja, Belastingdienst Buitenland gebeld. Nieuwe dag, nieuwe kansen… “Ogenblik mevrouw, ik verbind u door naar een meer ervaren collega”. Oi. Ik krijg een emmer ervaren-belasting-kennis over mij heen. Ik heb gespreksnotities gemaakt van alle gesprekken. Ben ik mooi consequent verkeerd voorgelicht. 8. Ik word in twee landen belastingplichtig … Continue reading →
6. De dochters van de nieuwe bewoners komen dit weekend kijken. Hopelijk struikelen zij dan niet over de verhuisdozen, die zaterdag worden gebracht. Zus Ina belde of wij hulp nodig hebben bij het inpakken, want na ieder ruim 30 verhuizingen p.p. weten wij van aanpakken. Heerlijk ontspannen en dikke pret. … Continue reading →
2. Nu wachten zij geduldig op transport naar Svelvik. Terwijl wij, ieder aan ons eigen bureau, zwoegen op de emigratie. Vandaag kreeg ik de toekenning op formulier 121 binnen via een bijzonder vriendelijke hulpactie van een medewerker van het CAK. Hiermee kan ik aankloppen voor het Noorse Ziekenfonds en dan … Continue reading →
Wij kijken vaak met heimwee terug op ons 8-jarig-bootwonen in Enkhuizen! Ondanks de kritiek die wij nog wel eens kregen. Mijn rug? Dát lag aan dat bootwonen. Natuuuuurlijk niet, maar we hadden geen zin meer om uit te leggen dat het zeilen op zich niet zo prettig meer was. Wonen … Continue reading →
