1. Eindigde gisteren mijn blog met Neerlands Hoop? Vandaag begint het er mee. In de Texelstroom op weg naar? Texel! Where else? Veilig varen zo, onder zware bewaking 😉

2. Het poeiert nog steeds. Haren waaien uit de krul of juist er in bij Harco en Agaath?

3. Wij varen naar Texel op een Teso-schuit, zij varen naar Den Helder terug. Zielig hoor!

4. We hebben in ons appartement nog geen 5 minuten op onze krent gezeten om appeltaart naar binnen te slaan, voordat er wéér gewandeld moet worden. Het lijkt wel aangenomen werk!

5. Ons thema luidt vandaag: KERSTDINER samenstellen

6. Op top van het gebraden wild leggen wij een Kerstroosje. Het wordt een mooie Kerstdis

7. We dekken een deel van ons wild af met een oranje sausje van ingedikte Duindoorn. Wij hebben het goed, hoor, in die duinen terwijl wij ons Kerstdiner voorbereiden!

8. Twee Fazanten tegelijk. Dan hoeven wij niet te vechten wie een poot krijgt 😉

9. Dat wordt nu ineens een “wild-trio” met Kerst!

10. Flappie mag niet op het Kerstbord komen van Harco. Hij, Flappie, huppelt ongebraden (in onze gedachten dan) de Texelse duinen in

11. Hoe Spreeuwen smaken? Geen idee, maar het lijken ons taaie rakkers. Die komen niet op de Kersttafel terecht. Het moet wél lekker blijven in onze fatasieën

12. Inmiddels zijn wij aangekomen op een onstuimig Noordzee-strand. Natuuuuuuurlijk bij een strandtent met Texelse Skuumkopjes. Hoe toepasselijk. Die gelegenheid mogen wij niet voorbij laten gaan, toch?

13. Zo’n Skuumkop klokt rechtstandig naar beneden als je dit aanschouwt

14. Inmiddels vliegen de zoutvlokken over het strand

15. Van zo’n Skuumkop krijg je een jolige, zoutige schoonma 😉

16. Die haar schoenen naar de knoppen helpt

17. Sporen zoon en moeder wel?

18. Nee, voor geen meter dus!

19. Zoutig voetbal. Die kleren worden dit weekend niet meer droog

20. Tot bezinning gekomen. Naderhand hangen de slaapkamers en badkamer vol met natte zooi! Wat moet ik nu met dergelijke onopgevoede creaturen!?!

21. Nee, lui, dit is niet mooi, zo’n regenboog! Dat betekent opnieuw een plensbui en een nog natter pak! Die peperdure broeken van Fjallraven die ik vol heb gesmeerd met wax? Die vallen hopeloos door de mand

22. Uiteenspattend zout op’t strand

23. Ha! Ons laatste attribuut voor het imaginaire Kerstdiner: het flosdraad voor naderhand, na de consumptie van al dat wild

24. Terug naar de realiteit: druipnat naar ons appartement bij De Pelikaan. Halverwege stuiten we onverwacht op familie: Joan en Carla met één van de tweeling: Linde. Kijk, dan ben je die natte benen al bijna vergeten!