1. Op weg naar Storm aan Zee op de 10e oktober is het oorlog rondom het Robbenoordbos. Ik grijp nog snel mijn camera, terwijl de bus over de sluis hobbelt. Zo onscherp als deze foto is? Zo hard knalden zij van de nacht van de 10e op de 11e! Die NAVO-oefening is toch in Noorwegen, mannen?!
|
2. Achteraf hadden we een rondje kunnen maken, want… er zaten zeilers aan tafel, auto-freaken, (ex)vissers, sportfanaten, hondenliefhebbers, burgers en buiten- en tuinlui. Henny had met overbuurvrouw Annemarie zó in de fotografie kunnen duiken en Wim met Bert, die tegenover Wim zat, in de antieke auto’s
|
3. Twee schoonzussen Lub die ieder méér zeemijlen op hun conto hebben dan Harco en ik samen!
|
4. Sylvia zit goed geborgen tussen een ex-visser en een visser in die met smart op zijn nieuwe schuit wacht. Nog even Jacco, jullie WR is bijna klaar
|
5. Het Marsdiep wordt bekeken en besproken, terwijl er kitesurfers overheen zweven
|
6. Het lijkt er op dat “de vertrekkers” met hun handen overtuigend te werk gaan
|
7. Heerlijk, zo’n lunsj vanaf onze favoriete looplocatie maar nu met 19 mensen sterk
|
8. Zodra de laatste twee aan tafel neerstrijken kan het plastic van het brood en wordt de soep heet opgediend. Even een rustmomentje
|
9. Dieuwke zit mooi verstopt achter Martje, maar…. Paparazzi maakt een ommetje…
|
10. … Zó, Dieuwke, vol op’t portret! Ooit wilden ze van de Gemeente tandenborstels bij haar tellen, want wij stonden wel erg lang met een postadres bij Dieuwke ingeschreven. Zogenaamd als vertrekkers…
|
11. Harco praat verder met zijn handen, terwijl Annemarie zich als de beste vermaakt
|
12. Geen harde dobber met Jaap en Bert naast je en Wim en Henny in’t vizier
|
13. Gaat het hier over zeilen, water, natuur of oude werkervaringen?
|
14. Het lijkt er op dat die oudste zus van mij de gemoederen bezig houdt bij deze vier
|
15. “We krijgen een hééééle strenge winter, hoor, jongens!!!”
|
16. Wim luistert aandachtig en denkt er vast het zijne van. Tijdens de overwintering met Henny op Tromsø heeft hij genoeg een échte winter mogen zien!
|
17. Rob heeft altijd een heerlijke lach voor iedereen over
|
18. Gerard en Harco hebben aardig wat bomen overeind gezet
|
19. Jaap zit tussen twee “landrotten”, die samen met de Arkanen aardig wat winters door het ijs bikkelden met hun boot
|
20. Jaap en Anneke zijn voor’t eerst bootloos. Tijdelijk, omdat de KIM in warme oorden is achtergebleven in afwachting van Jaap en Anneke. Dan te bedenken dat de Jagers nu in Tromsø liggen, net als Wim en Henny met de Sarabande een paar jaar geleden
|
21. Aan handentaal geen gebrek aan deze lunsj-tafel!
|
22. Beide dames hebben aardig wat zeemijlen in Noorwegen gemaakt en Wim en Henny daar nog vele zeemijlen noordelijker!
|
23. Terwijl deze ex-vertrekkers ook zo maar eens weer zouden kunnen vertrekken, bedenken Harco en ik dan zomaar wel eens zomaar tussendoor
|
24. Ik heb natuuuuuurlijk gezeurd om foto’s van de nieuwe WR, zodra deze in Den Oever afmeert. Jacco: ook van het mooie, uitgekiende timmerwerk en technische vernuftigheden binnen, hoor!
|
25. We hadden genoeg bij te praten, iedere maandag! Wat ik ga missen? Nou dat! en een piekobello huis…
|
26. De camera en ik hebben moeite met tegenlicht van zoveel kanten. Een wazig gesprek tussen Agaath, Fokke en Wim. Unnskyld. Ik krijg vast nog tips van Annemarie en Henny hoe je dit kunt oplossen
|
27. Ina is buiten beeld voor de komende verhuizing. Jammer, want nu missen we een bak met herrie en lol
|
28. Het ligt aan de verhuisdag of deze twee kerels met de verhuizer de klos zijn, met of zonder de sterke armen van Ron en Jocé die samen met mij dan de rest er omheen kan betuttelen
|
29. Een goed idee. Vier landrotten die nog even uitblazen op het strand waar het inmiddels wat druppelt, terwijl er zo’n zweefplank ligt van een kitesurfer op leeftijd die ons enthousiast vertelt hoe heerlijk dat zweven wel is
|
30. Natuuuuuuuurlijk. Gewoon een excuus om nog een laatste Skuumkop te pakken mét bitterballen. Want zonder krijgen wij dat bier niet weg 😉 Een wonder dat Annemarie nog zo lacht, want die andere drie? Die hadden hun knip in de auto laten liggen!
|
31. “Niks meenemen, hoor!”, schreven wij. Soort zoekt soort. Niemand luistert!!! Zelfs Fay, een kleindochter van Jaap en Anneke, zit in het complot. Zij maakt een nieuwe armband. Zó lief! We hebben thuis uitgepakt, want toen ik het fotoboek van Ron en Jocé open deed? Toen hield ik het niet droog! Muziek in een tompoes, Hollandse kaas en nootjes, bloembollen met zelfs Hollandse grond compleet met mand, houten tulpen die nooit verwelken, een tegel die ons sterkt (!), koken op zijn Enkhuizens, lieve woorden en een gids om het ó zo mooie Nederland te ontdekken, terwijl Henny op Venabygd rond een loipepaal hangt. Want daar waren wij toch maar mooi drie weken samen vorige winter! En er liggen nieuwe teensokken in Harco’s sokkenla. Het kan allemaal mee. Daarna genieten wij in Svelvik heerlijk na van deze lunsj!
|
32. Jaaaaaaa, the day after…. in de keuken staan alle moeizaam te stapelen stukken. Het stoort ons niet, want wij zijn druk met het ordenen van documenten voor de politie en het belastingkantoor in Drammen, alwaar ons inschrijfproces begint op 19 november. Daarna krijgen wij de sleutel van Strømmveien en een paar dagen later staat de verhuiswagen voor de deur. Met al die geordende zooi!!!!! Kilometers plakband, bubbeltjesplastic en papier. Dat laatste kan zo de houtkachel in 😉
|
Het was idd erg gezellig. Bedankt!! En ik kom je zeker nog eens wat aanwijzingen voor het fotograferen brengen in Noorwegen.
Heel veel geluk in SVelvik!!!!
Zo gezellig, zo belangrijk al die lieve vrienden voor “het laatst” te zien wij leven met jullie mee en misschien op de terugweg “even buurten”.
Veel succes de komende week.
Ben erg blij dat ik er bij was, het was heel leuk en gezellig. Succes met de verhuizing en alle geluk in Noorwegen gewenst
Het was erg gezellig met zijn allen. En wat een leuk tentje, blij dat we dit met jullie mee mochten maken. Heel veel geluk in Noorwegen.
Tusen takk alle sammen! 1000 x dank allemaal! Wij vonden het ook een gezellig “tot ziens” en geen afscheid, want Harco en ik weten de weg naar Nederland te vinden en wij denken dat dit ook omgekeerd geldt richting Svelvik. Storm aan Zee is een simpele, eerlijke plek met lekker eten voor na een strandwandeling. En altijd wat te zien door de ramen en op de muren 😉 Inderdaad een aanrader!
De Jagers dreigen om op weg naar Nederland volgend jaar langs te komen onder zeil. We hoorden Ron mompelen dat De Verleiding de Jagers tegemoet zou kunnen varen. Misschien wonen wij dan langs hun vaarwater! Zo zie je maar, wij vallen niet van de aardbodem af.
Met die fotografie komt het goed! Zowel Henny als Annemarie slepen mij bij de les als zij komen buurten. Nu nog verhuizen. Nog een paar dagen…..
Heel hartelijk bedankt allemaal voor de lieve woorden en Hollandse dingen die meeverhuizen.