Fredagskveld tok nabo Lisbeth kontakt med meg: ”Rådyr er smart, den lurte seg forbi mellom søpplebøttene og garasjen og begynte å spise.
Den hadde tydeligvis gjort dette før for gikk helt rolig og inn som ingen ting. Den ble skremt av en med hund, så er ikke der nå. Den har vært her også.” ”…..” ”Jeg og Tone (en annen nabodame) går ut nå å prøve med mer ulltråd” ”….” ”Garnet ble lilla for jeg hadde ikke noe annen farge i 100 prosent ull”. 
Jeg takke Lisbeth og Tone. Da svarer Lisbeth: ”Bare hyggelig skjønte ikke at det var det du mente på melding i går. Eller så hadde jeg gjort det med en gang. Tone ringte meg og fortalte så da gikk vi ut å ordnet det.”

Vrijdagavond nam buuf Lisbeth kontakt met mij op. Ze vertelde dat de Reeën door de enige opening in onze voortuin zijn gekomen, namelijk tussen de kliko’s en de garage (ik moet nog onkruid kunnen wieden toch?). Blijkbaar weten ze van deze zij-ingang, want ze lopen rustig door het gat en eten hun buik vol. Buurvrouw Tone vraagt of ze de kliko in het gat zal zetten? Natuuuuuuurlijk! Goed idee. Dan helpt Lisbeth Tone met het reddingswerk, door lila wol aan te slepen. De buurdames spannen de wol kriskras voor het laatste gat!
Nu maar hopen dat de Reeën de Tulpen en straks nog andere bolgewassen laten staan!

Rådyr i hagen på Mariås. Een Ree die zich tegoed doet in onze voortuin in Svelvik

Kanskje de kommer via den andre siden av garasjen? Misschien komen ze hier ook langs?

Tone plasserer søppeldunken i åpningen. Tone zet een kliko in de opening

Og med lilla ulltråd som gjerdet må Rådyr kjønner at de er ikke velkommen! En met lila wol als afsperring moeten die Reeën toch snappen dat ze niet welkom zijn!

Ut med dere nå! Dere ha en hel skog ved siden av huset vårt! Nou, ophoepelen dus. Er ligt een mega bos naast ons huis!

Tusen hjertelig takk til Tone og Lisbeth!
Hartelijk bedankt Tone en Lisbeth!