De onderwerpen ‘paraplu en nicht’ hebben niets met elkaar te maken, maar ze stonden vandaag wél samen op het programma, samen met Harco’s verjaardag. Bovendien was de gezamenlijke factor ‘opperbeste verbazing’.

Gisteravond besloten we, dat we ons zelf maar eens moesten verwennen. Een weekendje Texel leek ons wel wat. daarom een B&B geboekt.
Eerst naar de reumatoloog op het MCA ← voor de uitslag van de botfoto’s en van al dat afgetapte bloed, waar vorige week biefstukken voor werden aangesleept.
Die botfoto liet prachtig de al bekende artrose zien, maar er stond daarnaast een rood cijfer op het scherm te knipperen. Ai. Onder mijn reumaparaplu hangt blijkbaar ook reumatoïde artritis (RA).
Ik moet eerlijk bekennen, dat ik naar het MCA ging om dat laatste uit te sluiten!

Hoogste tijd om naar Texel over te steken, samen met Jonathan!!! →

Toen we de boot af waren gereden, zaten we binnen 5 minuten op het kleinst mogelijke weggetje. Terwijl in de verte een grote stroom auto’s in kolonne het eiland op reed over de 4-baans weg. We leren het ook nooit af!
Excuus: het weggetje eindigde bij een strandtent, met bitterballen en Texels bier voor Jarige Job. We hadden het eilandgevoel inmiddels te pakken en tuften naar de B&B.
Geen gehoor!
Wij weer?
Gelukkig had ik een telefoonnummer van de boeking opgeschreven. Ik bel en hoor: “Met Carla”. “Carla?”, denk ik. “Er is maar één Carla met die stem!”
Aan de andere kant net zoveel opperbeste verbazing: “Tante Nardi???” “Ja die”, antwoord ik. “We verzonnen gisteravond, we gaan even naar Texel. Maar Carla, wat heb jij nu met deze B&B te maken?”
Blijkbaar neemt het hotel waar Carla werkt tijdelijk de honneurs waar voor de eigenaar van de B&B.
Spaart ons een telefoontje om onze aanwezigheid op het eiland te melden, zodat we een familiair ‘bakkie kunnen doen’.

Zoveel toeval op 1 dag: dan kunnen er ook nog wel bootjes boven bed bij!

Jarige Job zoekt naar gegevens van de Texelse bierbrouwerij

Een onverwachte diagnose én een Texelse nicht aan de telefoon: opperste verbazing op één dag!