1. We slingeren rond de Jaarwisseling op Ameland in voor onze wintervakantie i Norge. Hier landen we met onze VW-bus op Nes

2. We bevestigen de regenflappen en de busmuts in de duinpan op camping Klein Vaarwater. Dat is de enige camping die open is op Ameland in de winter. De voor-, zij- en achterflappen van de busmuts zijn nog opgerold tot vanavond

3. Nederland zit grotendeels in de mist, maar hier is het helder. Goed voor de zonnepanelen die door de butsmuts heen te zien zijn. O ja, die gebloemde fietstassen zijn van mij…

4. Dit is het externe “sluisje” dat Feitse van De Vries Sails in Enkhuizen, op basis van onze hersenspinsels, heeft gemaakt. Nu kan het keukenraam open voor de nodige ventilatie, als de bus is ingepakt in de busmuts en verlengingen

5. Door het keukenraam steek ik mijn hand naar buiten. Nu nog wél, maar straks in Noorwegen?

6. Niks mist! De zon steekt haar hoofd om de hoek, terwijl wij aan de kuierlatten trekken. We moeten tenslotte onze lunch verdienen

7. Duindoorgangen die men hier niet graag ziet. Ameland is zeer kwetsbaar voor wind en water

8. Gisteren op nostalgietoer in Rhenen, nu bij Ameland. Want dit platform kennen wij vanaf ARKA! Wij zeilden ooit tussen Terschelling en Ameland door. Zéér gewaagd zeegat met een bijna té hoge drempel. We kwamen in een tropisch aandoend gebied met zeegroen water vol met robben

9. Die pier is van mij! Gevolgd door twee kapers op de kust

10. We praten bij tijdens de lunch over onze zeilherinneringen rond Ameland. Dat is verleden tijd! Maar het is een mooie tijd om op terug te kijken en van na te genieten!

11. Amelander bier maakt onze zeilherinneringen fraai gekruid

12. Hoogste tijd om de lunch (3 garnalen kroketten, wél met bruin boord hoor) er af te lopen naast dit foeragerende vogelgespuis

13. Hier wordt les in mennen gegeven. Ruimte zat

14. Eén dominante, grote meeuw

15. Nog een span, maar dan met véél haast! Misschien om het boorplatform zo kort mogelijk op het netvlies te houden?

16. In galop door het zout

17. Mijn bloed begint te borrelen als ik bruikbare dingen op het strand zie liggen. Toen wij nog een huis op Terschelling hadden (ook weer jeugdherinneringen, zie vorig blog), jutte ik er op los en stapelde de bolderkar vol met mijn vangsten. Harco is niet van plan om met dit stuk lood te slepen :’)

18. Dit span dondert het duin af!

19. Haastige spoed levert hier een fraai beeld op

20. Dit span ruikt de stal. Uitgeoefend dus

21. Wij lopen langs de nieuwe aanplant in de duinen terug naar onze VW-bus

22. De kerstlampjes branden. Wij vieren op Ameland de dagen tussen Kerst en de Jaarwisseling

23. Whisky/Schuumkop/boek/blog-tijd in een duinpan

24. De zon zet de duinpan naast ons in een gloed. Een paar uur later zijn de voor-, zij-, en achterflappen naar beneden gerold en brult de kachel terwijl het keukenraam nog steeds op een kiertje staat. Wij genieten!