Wat houdt mij van de straat?
 1. De naaimachine staat op tafel. Harco doet onmiddellijk zijn oordopjes in! Want de naaimachine en ik hebben doorgaans ruzie. Dan knoopt de onder- of bovendraad en ziet het genaaide er niet fraai uit |
 2. In Ringebu kocht ik een kersttafelkleed, dat nog gezoomd moest worden. De operatie is zonder mopperen verlopen!!! De naaimachine gedraagt zich uitstekend 😉 Gestreken gaat het tafelkleed de “Solhaug”-tas in |
 3. Verder ben ik doende met een kadoo voor Harco’s 51ste verjaardag. Harco leest mijn blog, dus jij moet het doen met een foto van een ander object “dat mij van de straat houdt”, namelijk een nieuwe hogedrukspuit. De vorige is ter ziele onder het genot van een vette rookwolk en stoppen die doorslaan! Ik was nét zo lekker bezig op de vlonder voor WH20! |
 4. De vlonder is na de rookwolk tot de keukendeur met de hand geschrobd, maar ik vind het nog té glad. Veronderstel dat er iemand onder uit gaat!? Wachten op het voorjaar? Teveel risico. Ik klim de zolder op en vind verf die het meest op rood lijkt. Ik timmer een bord en maak dit vast met tyraps. Een gewaarschuwd mens telt voor twee! De Kärger staat te popelen, maar staat niet boven aan in mijn lijstje “dat houdt mij van de straat” |
 5. Dit is een oud project, de Kringloop-kinderstoel inclusief houtwormen, geschilderd in hippe kleuren, passend bij de Smarties-zitting. Een plastic tafelkleed waar Simone mij ooit over tipte. Nu snap je in welke kleur het bord “GLAD” is geschilderd |
 6. Die handige kinderstoel kan omgeklapt worden tot speeltafel. De vette potloden liggen klaar |
 7. Dan kom ik op een ander project: een poppenhuis. Toen David 3 jaar werd in 1983, maakte ik een pakhuis voor hem. Drie verdiepingen, mét licht, met een takel, klapdeurtje, met zakjes met zaagsel er in en een houten vrachtauto. Voor de wielen gebruikte ik damstenen. Dus dammen kun je hier niet meer met mij 😉 Mijn vader gaf Davids pakhuis aan vluchtelingen weg. Toen heb ik mijselluf beloofd, dat ik of een nieuw pakhuis of een poppenhuis zou bouwen. Aldus: een poppenhuis in wording |
 8. De inrichting gaat de berging in, want het poppenhuis schreeuwt om een likje verf. Herkenbare kleuren toch? Misstaat niet naast de kinderstoel! |
 9. Er komen raampjes op de binnen- en buitenkant, voorzien van een likje verf. Ik naai mopperloze-gordijntjes. Er ligt een trafo klaar met lichtjes, maar… deze “blondie” heeft één stekkerdoosje over het hoofd gezien. Zodra dit op WH20 landt, krijgt het poppenhuis kindvriendelijke verlichting. Wacht maar af, ik broed er op… |
 10. Een ander project is “Noors”. Morgen gaan Harco en ik naar de Noorse Boekwinkel in Wageningen voor de film Victoria van Knut Hamsun. Harco wil meer Noors leren, nu wij ons regelmatig tussen de Noren vermaken. Zijn eerste Noorse les start vandaag. Morgen Victoria! Zie De Noorse Boekwinkel en Hamsun foto 9, 10, 11, 16 en Hamsun Nobelprijs foto 1 en Hamsun Brok cultuur, foto 1 , txt 3 |
Bevestig op het hout kippengaas en je kunt er veilig lopen. Wij doen dit al jaren in onze tuin. Hebben het ooit in de jaren 70 gezien in Engeland. Wij zien het steeds meer toegepast worden in Nederland.
Dat hebben wij overwogen! Dank! Het pad naar de vogelhutten bij het Zwanenwater hebben ook gaas. Geen kippengaas, maar langwerpig gaas, iets steviger dan kippengaas. We maakten een afweging, want je dekt maar een deel van het pad af. Is dat mooi? Ondanks het gaas, was het pad bij het Zwanenwater toch nog glad. Tellen we de meters op, dan is de voortuin 13 meter, het pad naast het huis 10 meter en het pad naar de Zuiderhaven 20 meter. We zouden dan ook nog de steiger over dwars moeten bekleden over ruim 7 meter boven en 7 meter beneden. Een Kärger dus. In twee dagen max heb ik met veel plezier (ik speel graag met water, de watertafel was mijn favoriet op de kleuterschool) de steigers weer groenvrij. De zon doet de rest. Ik kan na de volgende Noorwegen-periode de hardnekkigste stukken nog herhalen. Dan kan het fraaie roze bordje GLAD in één van de drie kisten op het erf!