‘t Hoes van Hol-An en de oale Foeke
 1. Maandag wasdag kan een bijzondere start aan de week geven, zoals de 13e augustus. Ik rijd over de Afsluitdijk naar Emmen en, foei, foei, foei, maak deze zeer Nederlandse foto uit de rijdende VW-bus |
 2. Oudste zus Ina en Paparazzi lunchen in ‘t Hoes van Old-An in Oud Aalden. Met dit vlechtwerk op’t vizier gaat een Nederlandse wafel met warme kersen en slagroom (2e x foei, foei, foei) er in als koek. “Oooh, jullie zijn van Eshuis (de oale Foeke), van de Boerendeeldrive!”. Vader had geen zitvlees en organiseerde er lustig op los… Zoals de jaarlijkse Herman Eshuis bridgedrive van boerderij naar boerderij. Groot succes! Het hele dorp stelde hun huis open. |
 3. We zijn te vroeg voor pannenkoeken. Die kun je pas vanaf 12 uur achter de kiezen krijgen. Vandaar die wafel. We hadden de notaris nóg langer aan de praat moeten houden 😉 |
 4. We lopen langs het huis waar vader en moeder woonden. De schuur links en er achter het huis, waar je de ingang van de deel ziet |
 5. Uit de spouwmuur van de schuur redde vader ooit een nest met wilde katjes. In de tuin liepen destijds geiten. Als vader in de tuin kwam, kreeg je een volledig circus optreden. Hij op zijn knieën en familie geit op zijn rug. Dikke pret |
 6. Het dorp is onder monumentenzorg. Je mag er niks veranderen |
 7. De nieuwe bewoners hebben het zicht op de tuin verhinderd. Jammer, want nu kunnen we niet zien of de vijvers er nog liggen incl. watervallen. We horen uit de hemel een stem brommen! “Wát! Nu mogen die dakramen wél???”. Het huis is 28m lang en 14m breed. Op zolder geen ramen, dus bar donker. Monumentenzorg vond het geen goed idee, die kantelkramen. Blijkbaar werkt er nu iemand die iets soepeler is |
 8. Moeder had een tuinman na het overlijden van vader, want was ze klaar aan de voorkant, dan kon ze aan de andere kant opnieuw beginnen. Dan nog de kippen, de geiten, het huis… |
 9. Alle huizen in Oud Aalden hebben een bijzondere uitstraling, mooie tuinen, zoals hier, en stilte! |
 10. Een rietdekker kan hier nog pittig uit de voeten! |
 11. Een andere buur, waar ik vast met moeder tijdens de eerste jaarwisseling na het overlijden van vader ben geweest. Zo’n rondje buren na 12 uur. Kom je schommelend van thuis: Boerenjongens, niks Champagne! |
 12. De achterkant van de overbuurman |
 13. Mijn oudste zus Ina |
 14. Kunst in het dorp. Tijden veranderen |
 15. De zij-buren met een originele put |
 16. Wij zijn uitgekletst. Ina naar huis, ik naar huis |
 17. Het museumstuk rijdt nog steeds. “Sofietje” heet “ze”. Ik achtervolg Sofietje tot Zwolle, daar scheiden onze wegen. Tot woensdag, want dan heeft Ina een Bottertocht georganiseerd in Elburg, alwaar ik onder zeil ga |
18. Waarom moeder niet in Oud Aalden bleef wonen? Het huis en de tuin waren véél te groot. Tijdens de condoleance werd er ingebroken. Geen fijn begin als weduwe! Moeder kreeg alarm op het huis. Geen stil alarm. Welnee! De buurman met slaapmuts en “wolletje” kwam regelmatig aanhollen als het alarm afging. Buiten, boven op het dak. Wát een kabaal! Dan liep er een muis over de deel… en van die muizen waren er méér dan genoeg 😉 Moeder had er genoeg van en verhuisde naar Dalen. Appartement, waar de muizen haar wisten te vinden. Écht waar! |
Mooi hè, Oud-Aalden. Ik wist niet dat jullie daar gewoond hebben. Wij hebben er in de buurt een aantal jaren met de familie van Henk in een huisje gelogeerd. Ik heb er dacht ik nog familie wonen van mijn vaders kant of anders hebben ze daar lange tijd gewoond.
Oud-Aalden is inderdaad een “plaatje”! Mijn ouders woonden er na mijn vaders pensioen. “Drentenieren”. Hun kinderen hebben er niet meer gewoond, maar wij kwamen er graag!
Mooi verhaal weer, het was een super dag samen!
We waren net te vroeg voor een pannekoek bij T HOES VAN ÔL ANN, maar de taart was ook heerlijk, de moeite waard om er nog een keer heen te gaan, rondje op de fiets met onze mannen?
En ja, Sofietje rijdt nog als een tierelier, heeft nu 330.000 km gereden, ik blijf haar trouw hoor!
Veel liefs van de oale heks!
Oh, sorry….t heet “t Hoes van Hol-An”