Zus met heimwee?
 1. Nog een foto van het afscheid op Storm, gemaakt door zus Ina |
 2. Ina, die n.b. zelf 10 jaar in Frankrijk heeft gewoond, vindt het maar niks, dat wij de grens oversteken. Een liefdevol welterusten voor mij |
 3. Terwijl Sinterklaas landt in Nederland, is Noorwegen al in kerstsferen. In Bergen is de grootste Pepperkakeby gebouwd, zie Pepperkakeby Bergen. Een bezoek staat op mijn verlanglijst, maar ik wil ook wel naar het Operagebouw in Oslo rond mijn 64ste verjaardag. Concert van Chopin, Zwanenmeer, de Notenkraker. Uitverkocht? 2019 is er ook nog en anders wordt het zwijmelen bij Pepperkakebygverk |
Ja-ja, die heimwee was heel ernstig!
Ons Frankrijk verhaal heeft 12 jaar geduurd, van 2002 tot 2014 hebben we in de Gers gewoond, zó prachtig,
maar dat knagende gevoel vanbinnen wilde maar niet over gaan, het werd heftiger naarmate de jaren verstreken.
Als we voor m’n werk met de heli ergens in Nederland landden deed ik altijd een vreugdedansje, de piloten vonden me maar een halve zool, hadden er altijd dikke pret om. Ik kwam er achter dat dat vreemde gevoel “heimwee” was toen een vriendin het begon te omschrijven, de schellen vielen van m’n ogen en het feit dat Moritz toen hij amper 4 jaar was traantjes liet vloeien aan de anderen kant van de douane-ruit op Blagnac Aeroport….dat deed voor mij de deur dicht en hebben we alle makelaars in de wijde omgeving ingeschakeld.
Ik heb er nog geen dag spijt van en Rob heeft er nu vrede mee, hij kletst de oren van z’n kop in t Frans voor z’n werk, Sunrooms verkopende in la Douce France. Ik schaats me suf….vreet kilometers bij t leven, hoeraaa!
Ik hoop voor jullie ècht dat heimwee niet om de deur komt kijken, ik had t ook nóóit verwacht!
Gros bisous de ta soeur! (oftewel: kus van je zus)