1. Na de politie en Skatteetaten rijden wij met een gebakbuik naar Svelvik, alwaar het belangrijkste op ons wacht. Namelijk de sleutel van Strømmveien 226. Bus 91 komt uit Svelvik en rijdt naar Drammen

2. Zeilvrienden dreigen met een oversteek. Langs weg 319 ligt deze haven. Dus het hoeft niet bij dreigen te blijven 😉

3. De schuiten die grind afvoeren liggen er weer. Zij varen voor ons huis langs het Drammenfjord uit. Aan de andere kant van de weg is een aardig stuk berg afgegraven (rechts uit beeld)

4. Een deel van weg 319 is uit de rotsen gehakt. Daar loopt geen fietspad. We vinden het maar eng, als je op deze weg met onoverzichtelijke bochten moet fietsen

5. We naderen Svelvik. De dorpsbewoners kunnen hier zomers massaal een duik nemen

6. We rijden niet over de rondweg, maar onder door het liefelijke, witte dorp

7.

8. In de verte zie je de pont met de kortste Noorse oversteek van maar liefst vijf minuten

9.

10.

11. De wachtkade voor de pont

12. Verder door het dorp

13. Waar auto’s op elkaar moeten wachten

14. Het kustpad loopt door Svelvik

15.

16. Inclusief knotwilgen

17. En lantaarnpalen in stijl

18.

19. In het gele gebouw rechts kan ik t.z.t. vast wel vrijwilligerswerk doen

20. Een Noor fietst Svelvik door (toch nog wat rijm)

21.

22. Aan het eind van het dorp staat X Extra, alwaar wij ons postadres hebben laten registreren. Nu is het nog een paar minuten voordat wij de sleutel krijgen en…. dat warme onthaal! (nog steeds cliffhanger)