There they go with Arka! to Enkhuizen to celebrate Easter. At a lovely dinner Friday evening on board of Arka! we exchanged “tall sailor stories”. We did have a toast on the new skipper Erik, Sonja and Femke with a nice bottle of Champagne. It couldn’t be more lovely! Bon voyage Arka! … Continue reading →
Vandaag, Goede Vrijdag, is de overdracht van Arka! aan Erik en Sonja. Maar vóór de notaris moesten onze smoelen nog van boord. Want wij kunnen het de nieuwe eigenaren toch niet aan doen, dat zij ’s wakker worden met onze portretten in ’t zicht? We willen een warme overdracht en … Continue reading →
Terwijl Harco en ik ← deze tekst lazen op het MCL (Medisch Centrum Leeuwarden) hadden wij vandaag een “goed pluisgevoel”. En dat “goede pluisgevoel”, werd ons vandaag op het Pijncentrum verteld, speelt een belangrijke rol bij neuromodulatie! Je weet wel, dat inbouwen van dat pijnkastje en leiding met AB-tje. Mijn hele werkzame … Continue reading →
Gesignaleerd op WH20! Een zeer klein, gevederd violen-diefje. Hij is er druk mee, terwijl zijn staartje vrolijk op een neer wipt. Met wat? Met het oppeuzelen van onze violen. Net gepland in rieten manden, voor vrolijke Paashaasdagen. Nou ja, meneer Winterkoninkje neemt vast een voorschot op de Paashazen met zijn optimistisch gefluit!
Continue reading →Hahaha, wedden dat de titel van dit blog kijkers lokt? Gefopt! Ik klap niet uit onze slaapkamer. Dit blog valt onder de categorie “Artrose e.a. ongemakken”. Ha, nu wordt het nóg teleurstellender! Een titel die niet biedt wat je zou verwachten en dan óók nog iets over “ongemakken”. “Gets”, hoor … Continue reading →
Het is een heggenmus! Dank! Heerlijk, die vogelhulp van buiten af. Hij, die heggenmus, streek vanmorgen weer voor mij neer, aardig toch? Kon ik hem mooi spotten en hem een soortnaam geven. Ja écht, het schiet een beetje op met mijn “vogelaar-zijn”. Ooooohhhhh, hoor ik Pjotr, Frits, Ruud, Ben en Bert … Continue reading →
Hahaha, Marineke, nee natuurlijk, zóóó’n familie–kinderstoel verf je niet! Maar die van mij is van een “onbekende”, dus daar mag je dat wel mee doen. Vind ik. Anders zag die “Mondriaanse” er ook raar uit, want ik heb de wormgaten dichtgemaakt met stopverf en dan zou ie bruin-wit gespikkeld hier … Continue reading →
De beste pil tegen artrose en al die andere erfelijkheden waarmee ik rijkelijk bedeeld ben, is wandelen. Mét camera natuurlijk. Want er valt altijd iets te beleven op Wieringen! Een fraai stuk Nederland. Deze zonnige maandag samen met Henny. Op Wieringen zie je regelmatig rieten daken. Er wordt riet gesnoeid … Continue reading →
Als je aan het water woont, mag je niet zeuren over extra vee! Het wemelt hier doorgaans op het eiland van mensen in groen verhuld. Grote kijkers en nog grotere cameralenzen. Vogelaars dus. Goed volk en lekker rustig. Natuurlijk, want wat heb je er aan als een gerapporteerde vogel de vleugels … Continue reading →
