1. Hier dan de cliffhanger. We zouden… het gaat al nét als met onze zeiltochten! We verleggen onze koers “on the spur of the moment”. We rijden naar de P-plaats voor een ski-tour naar Bjørnhollia, zie Bjørnhollia. Lunsj daar en terug. Dát pakt anders uit. Onderweg op Rv27 passeert een  brøyter. O ja, Rv27 over Venabygd? STENGT!

2. Harco vertrekt met teensokken, die zijn ma hem heeft gegeven. In de hoop dat er deze Paastochten geen blauwe nagels ontstaan

3. Niks Bjørnhollia. De zon schijnt met bakken naar beneden en de weersverwachtingen zijn subliem. Het wordt zomaar, hahaha, Breisjøseter. We sturen een berichtje naar Mari-Anne, want flell-regel 1: laat weten waar je naar toe gaat!

4. Langzaam klimmen wij omhoog, voorbij deze onbewerkte hut

5. Ik gooi de route er eerst maar in. Soms lief voor onze benen en energie, maar… grotendeels haaks op de hoogte lijnen = zweetdruppels. 11,5 km met als max 1197 hoogte

6. Meneer HdH is er helemaal klaar voor!

7. Zie jij die banaan? Mijn idee was, dat deze in het centrum van Harco’s rugzak mee reist. Maar aan de buitenkant? De arme ziel uit Afrika overlijdt tijdens onze tocht

8. We hebben dit stuk in januari ook gelopen. Omhoog en omhoog. Toen was het een smal paadje, nu wat breder, maar steil blijft het

9. De zon speelt over de bergen naast ons

10. Mooie loipe-sporen eindigen in “zoek het zelf verder maar uit”

11. In stukken met tracks die ons over de volgende berg helpen

12. En een eigen pad richting Storsølnkletten

13. Harco gaat wijselijk aan de kant. Er komt een groep Fransen met pulk langs (die slingerende bakjes als je afdaalt). Het is net als bij het fotograferen van golven! Hoe steil het is? Dat zie je niet in de foto

14. Met Rondestien op de achtergrond krummelen wij richting Breisjøseter

15. Harco rechts terwijl wolken reflecteren over de bergtoppen

16. Fiskebein?

17. We gaan aan de kant voor deze rupsbandenauto van Breisjøseter. Multifunctioneel: diesel halen voor de generator, rugzakken van luxe kostgangers, vuilnis naar de stort, melk naar boven…

18. Nét op tijd draai ik mij om met de rug naar de sneeuwregen en is de camera opgeborgen

19. Een afslag richting Rv27 onder de bergen door, door een laagvlakte. Staat nog op ons lijstje, maar nu niet

20. Bijna op het hoogste punt (1197m) met Rondestien in onze rug

21. Hier konden we in januari niet verder. Het pad naar Breisjøseter was nog niet voorzien van kvisters. Dat gebeurt pas in februari. Voor die tijd is het pad ontoegankelijk en de hut gesloten

22. Ik maak een waypoint. Geen overbodige luxe in dergelijke gebieden. Van zondag op maandag waait het (achteraf) fors met een heuse sneeuwstorm. De boel is tot rust op maandagochtend, maar voor hetzelfde geld is dit ons voorland. Dan is de route op de GPS een uitkomst. Ook als het weer ineens omslaat. Niet ondenkbaar hier!

23. Wat lief. Hier hangt een temperatuurmeter. -3° C. Wellicht een wax-momentje

24. Storsølnkletten houdt ons twee dagen in de gaten. Het lijkt Muen wel 😉

25. Op hem hoef je niet te letten. Hij vermaakt zich opperbest!

26. Ons pad loopt om Sæterhøa en Breidsjøkinna heen. Zo al zweetdruppels genoeg!

27. Aan de voet van Breidsjøkinna is het hoogte tijd voor lunsj! Een voet naast deze steen? Kniehoog de sneeuw in… 

28. Terwijl je die ski’s af moet klikken, zonder een misstap te maken. Wie zegt dat het iesiepiesie is?

29. In het opgevroren dal naar Breisjøseter liep de vorige keer een villrein-jonkie. In zijn uppie. Zó zielig, want die overleeft het niet

30. Weet je wat wij steeds zeggen tegen elkaar? “Wat is het hier ontiegelijk mooi!”

31. Zó wil je toch iedere dag jouw boterham naar binnen werken?

32.

33.

34.

35. Deze zou je toch van een gouden lijst voorzien?

36.

37.

38.

39. Breisjøseter in zicht!

40. DNT heeft blijkbaar nieuwe bordjes gebrouwen deze winter

41. In ons kielzog (zwarte vlek midden foto) komt de rupsbandenauto van Breisjøseter omhoog met diesel, melk enzo enzo

42. Bewijs

43. Nog méér bewijs. Dit geeft aan, dat de weg naar deze hut geen peanuts is

44. Mooi familiebedrijf. Opa reddert de zaak, zoon (hier in sneeuwpak) doet het ruige werk en kleinzoon? Hahaha, die mag ons de weg wijzen naar kamer 10. Hij trapt, werkelijk (!) klemmende deuren open met een stalen gezicht en vertelt onderwijl waar wij de douche, de sauna en de do kunnen vinden. Die “do”??? Die komt nog in beeld

45. Bijzonder, maar wij zijn met nog twee mannen de enige gasten deze nacht. Daarna is het een volle bak t/m Pasen. Wij planten onze ski’s en stokken bij de voordeur

46. Een buitenblik vanuit Breisjøseter

47. Ik heb nog een close-up van deze schommel in de aanbieding straks

48. Wat zegt de kordate en leuke kleinzoon? “Buiten is de do. Kijk maar naar het woord, dan vind je het vanzelf”. Héél logisch, mocht je hoge nood hebben. Graag wasknijper meenemen, zelfs in de winter! Maar… er hangt wél desinfectans om jouw handen mee te bedruipen

49. Harco geniet van het “dit is wat ik wil-moment”: deze DNT-hut in de winter

50. Vanuit Breisjøseter kun je zomers alle kanten op

51. Dan kunnen kinderen er ook schommelen 🙂

52. In de warmte van de open haard kun je fraaie vergezichten vastleggen

53. Er komen nog twee Noren binnen, vanuit Korsberghytta en Storgrytdalseter

54. Zoon

55. en vader

56. Met matrasjes én schop! Die matrasjes blijken geen overbodige luxe. In een halvbetjente hut (DNT-hut zonder bediening maar met voorraad) kan het zomaar een invasie zijn voor te weinig bedden. Dat blijkt een groep Nederlandse (!) jongeren te zijn van vrijdag op zaterdag. Iedere plank van de hut werd beslapen. Zij vertellen er ons over met een grote glimlach

57. Twee rupsbandenauto’s en een sneeuwscooter, waar kleinzoon (9 jaar?) later op rijdt, met opa en zijn zusje in het bakkie. Wát een jeugd heeft zo’n joch!!!

58. Vervolgens stapelt hij met zijn zusjes hout op bij de kachel. Mooi om te volgen, terwijl opa aanwijzingen geeft

59. Vuurtje stoken kan kleinzoon ook

60. Warm binnen, ski’s buiten en sneeuw hoog voor de ramen

61. Tijd om het laatste boek dat literatuur-Nobelprijswinnaar Hamsun schreef uit te lezen: “På gjengrodde stier”, terwijl in de hut mijn e-book op mij wacht met “Benoni” van Hamsun. Zijn hut staat om de hoek in Atnabrua, dus het Hamsun-bad past hier helemaal

62. Deze foto maak ik om te laten zien hoe lang het al licht is. Langer dan in Nederland! Wat gaat dat hard!

63. De zon schijnt nog over de schommel. Wij drinken een biertje en gaan failliet 😉